خودسانسوری

سلام.... 

از یک جایی به بعد دستم برای نوشتن متوقف شد آنقدری که حتی زهرا نتوانست دستم را به کار بیندازد چرا؟ چون ترسیدم از نوشتن خود واقعی ام ترسیدم از نوشتن افکارم ترسیدم از آدمی که شما در ذهن می‌ساختید ترسیدم ولی امروز حس کردم بالاخره باید یک جایی خودم باشم بالاخره باید یک جایی باشد که من بتوانم خودم باشم که اگر کسی برایم پیامی گذاشت برای خودم باشد نه چیزی که به او از خودم نشان دادم از امروز خودم هستم با تمام عیب ها با تمام نقص ها با تمام بدی ها تاوانش را به جان خریدم تاوان عوض شدن نظرتان تاوان شکستن خودم در ذهنتان را به جان خریدم....