مهر استخدامی

اینکه آزادی بیان منسوخ شده و حق هیچ اعتراضی نیست

اینکه فساد اداری و مالی تو همه جا بیداد میکنه و ریشه اش به بالا میرسه 

اینکه تورم داره پدر ما مردم عادی درمیاره و ما فقط خبر اختلاس می‌شنویم

اینکه اونا از ما کاملا جدا شدن و دیگه به فکر ما نیستن 

اینکه رو هوا و کف خیابون فقط کشتن و یه اب هم روش 

اینکه خیلی از حقوق زن ها و بعضی حقوق مرد ها خیلی وقته ازشون گرفته شده و نمیخوان این حقوق بدن 

همه ی اینا باعث میشه تصمیم بگیرم رای ندم و هر چی با خودم میگم لعنتی ممکنه تو آزمون های استخدامی در آینده رد بشی باز وجدانم قبول نمیکنه این سیستم با رای خودم  تایید کنم 

کامنت هاتون میخونم :)

 

من برگشتم

تنها 44 روز به کنکور مونده

کلی هزینه کردم تا الان برای کتاب و جزوه، دو سال عمرم گذاشتم و دیگه باید جواب بگیرم. خسته شدم از شکست های مکرر و میخوام به خودم ثابت کنم میتونم. میخوام به اون تصوری که همیشه تو ذهنم از خودم داشتم نزدیک بشم و خب میخوام این 44 روز بشه آغاز اون طوفانی که دوست دارم. خب دیگه از بحث کنکور که بگذریم. حس میکنم یکم بزرگ شدم هنوز تصمیم های غلط زیادی میگیرم ولی عملکرد های خوب هم در کنارش دارم و مقداری شناخت و خود آگاهی نسبت به خودم پیدا کردم و همین خوبه به نظرم میتونه نشونه خوبی باشه امیدوارم که همه چی همین جوری خوب پیش بره